امروز فرصتی بهم دست داد تا بعد از مدتها بتونم مستند “The Fantastic Mr Feynman” رو ببینم. چند سالی میشه که با اسم فاینمن آشنا هستم. البته تنها در این حد که یک فیزیکدان معاصر و جالبی بوده و جایزه نوبل هم در افتخاراتش هست.
چند ماه پیش به واسطه پست “بررسی کتاب: حتما شوخی میکنید آقای فاینمن” جادی تصمیم گرفتم این کتاب اتوبیوگرافی رو بخونم. اعتراف میکنم که آنچنان منو جذب خودش نکرد و بعد از خوندن چند فصل قید ادامه مطالعهاش رو زدم. البته شاید صبور نبودم و حتا احتمال داره در آینده دوباره نیم نگاهی بهش بندازم.
این ماجراها گذشت تا اینکه مطلبی خوندم از بلاگ بیل گیتس تحت عنوان “The best teacher I never had”. این موضوع من رو کنجکاو کرد تا فیلم ضبط شده از تدریس فیزیک توسط فاینمن رو پیدا کنم. فعلا دیدن این فیلمها رو به آیندهای نامعلوم موکول کردهام. اما برای امروز ترجیح دادم این مستند رو ببینم.
مستند برام جذاب بود و پر از نکات آموزنده. واقعاً شخصیت جالبی داشته. در ادامه چند مورد از نکات قابل توجه زندگی فاینمن برای خودم رو براتون میگم و اگه براتون اسپویل مستند مهمه شاید بهتر باشه خوندن این موارد رو به بعد از دیدن مستند موکول کنید.
- پدر ریچارد وقتی که اون پسربچه کوچکی بوده براش کتاب میخونده و اون رو با سوال و جوابهای علمی آشنا میکرده. نتیجه اون تربیت و وقت گذاشتنهای پدر، باعث علاقه و شکل گیری چنین شخصیت علمی در ریچارد شده. تجربهی مثبتی که باعث میشه ریچارد هم فارغ از مشغلههای فکری خودش اون رو برای فرزندش تکرار کنه. وقتی که صرف گفتگو و تربیت فرزندش میکرد برام خیلی جالب و آموزنده بود.
- ریچارد فاینمن انسان تک بعدی نبود و زمانی رو برای کارهای جالب و مورد علاقهاش اختصاص میداد. چیزی که نزد همکارهای دانشگاهیاش مورد پسند نبود. گرچه شاید همین کارهای متفرقهاش باعث میشد دیدی غیرمعمول به فیزیک داشته باشد. مسائل را از زاویه دیدی متفاوت ببیند، حل کند و لذت ببرد. و نهایتا این لذت را با کسانی که مستمع حرفهای او هستند شریک شود.